Een deelnemer van mijn online training Your Life Your Conditions keek vorige week uit naar een date die ze met een jongen had. Plots werd deze afgezegd. Daar vindt de mind natuurlijk van alles van op basis van door het leven heen gecreëerde patronen. Hoe ga je hiermee om? Deze blog gaat over hoe je pijn uit her verleden oplost, zodat het jou niet meer in zijn bezit heeft.
Zolang je niet in staat bent om toegang te krijgen tot de kracht van het Nu, laat elke emotionele pijn die je ervaart een achterblijfsel van pijn achter dat in je leeft. Het versmelt met de pijn uit het verleden, die er al was, en wordt vastgehouden in je mind en lichaam. Dit omvat natuurlijk ook de pijn die jij als kind leed, waarbij er mogelijke levenslast bij jouw innerlijke kinderen is ontstaan.
Deze opgehoopte pijn is een negatief energieveld dat je lichaam en mind bezet. Dit is het emotionele pijnlichaam. Het heeft twee manieren van Zijn: slapend en actief. Een pijnlichaam kan 90 procent van de tijd inactief zijn; bij een diep ongelukkig persoon kan het echter tot 100 procent van de tijd actief zijn. Sommige mensen leven bijna volledig door hun pijnlichaam, terwijl anderen het alleen in bepaalde situaties kunnen ervaren, zoals intieme relaties, of situaties die verband houden met verlies of verlating in het verleden, fysieke of emotionele pijn, enzovoort. Zo voelde ik voordat ik het trauma van de intense pestervaring op de basisschool had geheeld veel meer pijn dan dat ik dat nu na de heling voel. Ik ben nu niet meer de pijn, toen was ik dat wel. Alles kan het triggeren, vooral als het resoneert met een pijnpatroon uit je verleden. Als het klaar is om te ontwaken uit zijn sluimerende fase, kan zelfs een gedachte of een onschuldige opmerking van iemand uit je omgeving het activeren. Dit had ik bijvoorbeeld bij mijn broertjes. Als ze mij op een bepaalde manier afwezen, kon ik helemaal uit mijn doen zijn.
Sommige pijnlichamen zijn onaangenaam maar relatief ongevaarlijk, bijvoorbeeld als een kind dat niet ophoudt met zeuren. Anderen zijn juist wrede en destructieve monsters. Sommige zijn fysiek gewelddadig; maar de meeste zijn emotioneel gewelddadig. Sommigen zullen mensen om je heen of dicht bij je aanvallen, terwijl anderen jou aanvallen. Gedachten en gevoelens die je over je leven hebt, worden dan op een diep niveau negatief en zelfvernietigend. Op deze manier ontstaan vaak ziekten en ongevallen. Sommige pijnlichamen drijven hun gastheren zelfs tot zelfmoord. Pas op voor elk teken van ongeluk bij jezelf, in welke vorm dan ook – het kan het ontwakende pijnlichaam zijn. Dit kan de vorm aannemen van irritatie, ongeduld, een sombere bui, een verlangen om pijn te doen, woede, woede, depressie, de behoefte aan wat drama in je relatie, enzovoort. Vang het op het moment dat het ontwaakt uit zijn slapende toestand.
Het pijnlichaam wil overleven, net als elke andere bestaande entiteit, en het kan alleen overleven als jij je er onbewust mee identificeert. Het kan dan opstaan, jou overnemen, “jou worden” en door jou heen leven. Het moet zijn “voedsel” door jou heen krijgen. Het voedt zich met elke ervaring die resoneert met zijn eigen soort energie, alles wat nog meer pijn veroorzaakt in welke vorm dan ook: woede, destructiviteit, haat, verdriet, emotioneel drama, geweld en zelfs ziekte. Dat gevoel van ‘zie je nou wel dat niemand mij wil of dat niemand mij mooi / sexy / interessant / aantrekkelijk vindt?’ wanneer je een liefdespartner verlangt. Dus als het pijnlichaam je heeft overgenomen, zal het een situatie in je leven creëren die zijn eigen energiefrequentie weerkaatst zodat het zich kan voeden. Pijn kan zich alleen voeden met pijn. Pijn kan zich niet voeden met vreugde. Pijn vindt vreugde zelfs vrij ondraaglijk.
Als het pijnlichaam je eenmaal heeft overgenomen, wil je meer pijn. Dit ken je vast wel: dat je verwikkeld raakt in de ene na de andere gedachte die de pijn alleen nog maar meer bevestigt. Je wordt slachtoffer of dader. Je wilt pijn toebrengen, of je wilt pijn lijden, of beide. Er is niet echt veel verschil tussen de twee. Je bent je hier wellicht niet van bewust en zult heftig beweren dat je geen pijn wilt. Maar als je goed kijkt, zul je zien dat jouw denken en gedrag zijn ontworpen om de pijn gaande te houden, voor jouzelf en voor anderen. Als je je er echt van bewust was, zou het patroon verdwijnen, want meer pijn willen is waanzin, en niemand is bewust krankzinnig. Toen ik met de pijn uit het verleden aan de slag ging, herkende ik ineens een heel sterk patroon dat ik door de pestervaring had gecreëerd. Zo was ik in oktober al bezig met wie ik oud en nieuw zou kunnen vieren en plande ik altijd weekenden aan sociale contacten vooruit, zodat ik nooit alleen achter zou blijven. Ik was mijn eigen pijn aan het voeden met schijnveiligheid.
Het pijnlichaam, wat de donkere schaduw is die door het ego wordt gecreëerd, is eigenlijk bang voor het licht van je bewustzijn. Het is bang om ontdekt te worden. Het voortbestaan ervan hangt af van jouw onbewuste identificatie ermee, evenals van jouw onbewuste angst om de pijn die in jou leeft onder ogen te zien. Maar als je het niet onder ogen ziet, als je het licht van je bewustzijn niet in de pijn brengt, zul je gedwongen worden om het keer op keer opnieuw te beleven. Het pijnlichaam lijkt misschien een gevaarlijk monster waar je niet naar kunt kijken, maar het kan de kracht van je aanwezigheid in het hier en nu niet overwinnen.
Sommige spirituele leringen stellen dat alle pijn uiteindelijk een illusie is, en dit is waar. De vraag is: klopt het voor jou? Alleen een overtuiging maakt het nog niet waar. Wil je de rest van je leven pijn blijven ervaren en blijven zeggen dat het een illusie is? Waarschijnlijk niet. Bevrijdt dat je van de pijn? Waar het hier om gaat, is hoe je deze waarheid kunt realiseren voor jezelf – dat wil zeggen: maak het echt in je eigen ervaring en bevrijd jezelf van jouw pijn.
Het pijnlichaam wil namelijk niet dat je het direct observeert en ziet voor wat het is. Op het moment dat je het observeert, het energieveld in je voelt en je aandacht erop richt, wordt de identificatie verbroken. Er is een hogere dimensie van bewustzijn binnengekomen. Dit is aanwezigheid. Je bent nu de getuige of de waker van het pijnlichaam. Dit betekent dat het je niet meer kan gebruiken door te doen alsof je jezelf bent, en het kan zichzelf niet langer door jou aanvullen. Je hebt je eigen diepste kracht gevonden. Je hebt toegang tot de kracht van het Nu (Tolle, 2001).
Wat gebeurt er met het pijnlichaam als we ons voldoende bewust worden om onze identificatie ermee te breken? Met andere woorden: hoe kunnen we afstand nemen van het pijnlichaam en er naar kijken? Je er niet bewust van zijn creëert het; bewustzijn transmuteert het in zichzelf. De heilige Paulus bracht dit universele principe prachtig onder woorden: “Alles wordt zichtbaar door aan het licht te worden blootgesteld, en alles wat aan het licht wordt blootgesteld, wordt zelf licht.” Net zoals je de duisternis niet kunt bestrijden, kun je het pijnlichaam niet bestrijden. Als je dat zou proberen, zou dat innerlijke conflicten veroorzaken en dus meer pijn. Het is voldoende om ernaar te kijken. Als je ernaar kijkt, moet je het accepteren als onderdeel van wat er op dat moment is.
Aanhoudende bewuste aandacht verbreekt de verbinding tussen het pijnlichaam en jouw denkprocessen en brengt het proces van transmutatie teweeg. Het is alsof de pijn brandstof wordt voor de vlam van je bewustzijn, die daardoor helderder brandt. Dit is de esoterische betekenis van de oude kunst van alchemie: de transmutatie van metaal in goud, van lijden in bewustzijn. De opsplitsing binnen in jou is genezen en je wordt weer heel. Jouw verantwoordelijkheid is dan om geen verdere pijn te veroorzaken.
Het proces samengevat: richt de aandacht op het gevoel in je. Weet dat het het pijnlichaam is. Accepteer dat het er is. Denk er niet aan – laat het gevoel niet in denken veranderen. Beoordeel of analyseer niet. Maak er geen identiteit van voor jezelf. Blijf aanwezig en blijf de waarnemer zijn van wat er in jou gebeurt. Word je niet alleen bewust van de emotionele pijn maar ook van ‘degene die observeert’, de stille toeschouwer. Dit is de kracht van het Nu, de kracht van je eigen bewuste aanwezigheid. Kijk dan wat er gebeurt.
Voor mij heeft dit alles geshift en veranderd en ben ik een totaal ander mens geworden. Ik ben nu de waarnemer van mijn eigen pijn en kan daardoor van een afstand naar de pijn kijken. Ik observeer wat er in mij gebeurt en weet nu ook hoe ik hierin goed voor mezelf kan zorgen om mezelf er niet in te verliezen.
Wil jij dieper in Human Design duiken en thuis komen bij jezelf?
1. Doe mee aan mijn gratis Human Design in Business Challenge
Dit is voor ondernemers (to be) die klaar zijn om hun business te gaan runnen op de manier waarvoor ze designed zijn. Stap af van de ‘One-size-fits-all-business-formules’ waarvoor je een stukje ziel moet inleveren en ontdek jouw persoonlijke gebruiksaanwijzing. Krijg inzicht in jouw unieke talenten.
2. Ga mee op Human Design retreat
In 2022 organiseer ik het Human Design in Business retreat. Dit is voor iedereen die 5 dagen omringd wil zijn met gelijkgestemde ondernemers om samen op een diep niveau je design te leren integreren in je business en life.
3. Start direct met From Calling to Career
Dit is een online programma voor soulpreneurs die klaar zijn om hun bedrijf vanuit alignment met hun design te gaan runnen. Het is een once-in-a-lifetime ervaring waarbij je wordt gezien, begeleid en supported door een Projector die al haar kennis en wijsheden met je deelt voor meer ease, flow en overvloed op een manier die werkt voor jou en goed voelt voor jou.
Hoi,
Momenteel ben ik ‘De kracht van het Nu’ aan het lezen en omdat ik sommige dingen beter wil begrijpen, ben in gaan googlen en kwam ik hier terecht. Bedankt voor de heldere uitleg! Het klinkt allemaal zo logisch.
Wat ik mij nog af vroeg, en wellicht heeft iemand hier een antwoord op, is het volgende;
Wanneer er een emotie op komt, is het zaak deze als waarnemer te observeren en is het belangrijk om bewust te zijn van het pijnlichaam. Maar is het ook de bedoeling dit te doorleven? Dus als er verdriet is, mag je deze dan doorvoelen om ‘m op te laten lossen of er enkel naar kijken? Dat is voor mij nog wat verwarrend 😅 In ieder geval bedankt voor bovenstaande uitleg. Het is een heel bijzonder nieuw bewustzijn.
Hoi Floor, dankjewel voor je reactie en graag gedaan! Mag ik vragen welke autoriteit je hebt? Dan kan ik je vraag wellichter gerichter beantwoorden. Liefs, Aniek