Afgelopen weekend maakte heel veel in mijn los toen ik mijn verhaal over seksueel misbruik met de wereld deelde. Enerzijds was het heel bevrijdend en voelde het goed en krachtig om dit eindelijk na 18 jaar te doen, anderzijds voelde ik me ontzettend kwetsbaar en onzeker. Ik had dit totaal niet aan zien komen dat ik dit zou gaan doen (ik leefde wat dat betreft weer zo mijn Incarnation Cross), maar het ontstond door wat er rondom de aflevering van The Voice in Nederland gebeurde. Het was blijkbaar mijn moment. Inherent aan het delen van mijn verhaal zaten er zo veel lessen voor mij in het delen van mijn verhaal. Wauw! In deze blog neem ik je daarin mee en leer je over de emotionele autoriteit en het hartcentrum die hier een rol in hadden.
Les 1: Ik leefde niet mijn emotionele autoriteit
What a ride it has been! Zaterdagochtend deelde ik mijn verhaal en tot en met maandag heb ik vol op de emotionele golf gezeten die dit teweeg bracht. Binnen Human Design heb ik de emotionele autoriteit. Onze autoriteit is ons innerlijke kompas en ons primaire besturingssysteem. In jouw chart ontdek je jouw autoriteit achter ‘inner authority’. In totaal zijn er zeven autoriteiten. In mijn gratis Human Design in Business Challenge kun je jouw autoriteit ontdekken als je die nog niet weet en/of leeft. Jouw autoriteit vertelt jou hoe jij besluiten mag nemen en wat jouw pad is. Jij mag de keuzes dus maken vanuit een voor jou specifiek centrum. Voor mij is dat de Solar Plexus: het centrum dat over de emoties gaat. Vandaar ook dat ik een emotionele autoriteit heb.
Als je een emotionele autoriteit hebt dan ervaar je jouw emoties in waves: uiteenlopend van grote highs tot diepe lows. Dit betekent dat jij nooit een beslissing in de emotie en dus in het moment zelf moet maken, omdat er dan geen helderheid is. Voor jou is het belangrijk om minstens één nachtje erover te slapen en vaak zelfs nog meer. Ik vergelijk het altijd met een meer. Soms gebeuren er grote dingen die flinke golven in het meer veroorzaken, doordat er bijvoorbeeld een speedboot hard overheen raast, waardoor de bodem van het meer niet te zien is. Andere keren is het een steentje dat door iemand op het water wordt gegooid, waardoor er een kleine rimpeling op komt en dit kleine wat er in jouw leven gebeurde een kleine high of low veroorzaakte. Bij beiden is er geen helderheid en bij een grote ervaring van een emotie duurt dit vaak langer totdat het water weer stil wordt en bij een kleine ervaring van een emotie kan dit korter duren. De affirmatie die bij deze autoriteit hoort is ‘Time is medicine’. Jij ervaart emoties namelijk intens en het is aan jou om te wachten totdat die intensiteit is verdwenen.
Toen ik zaterdagochtend wakker werd en voelde dat ik mijn verhaal eindelijk met de wereld wilde delen (dit was trouwens ook helemaal in lijn met mijn emotionele autoriteit, dat ik eerst twee nachtjes slapen nodig had toen het gepubliceerd werd om helderheid te hebben over ‘wat doet dit met mij?’), heb ik een belangrijk iets uit mijn design over het hoofd gezien wat een belangrijke leerles voor mij werd. Een les die ik al veel vaker in mijn leven heb gehad, voornamelijk voor de tijd dat ik mijn design ging leven, en die ik nog een keer te leren had. Ik heb namelijk in het moment toen ik geleid werd en de woorden tot mij kwamen in hoe mijn verhaal te delen, het in het moment van de emotie vervolgens ook gedeeld. Dat had ik niet moeten doen. Ik had het even moeten laten rusten, het bericht later nog eens moeten lezen en het ook aan dierbaren laten lezen. Totdat de emotie zou zijn gaan liggen en er helderheid zou zijn of het dan nog steeds kloppend voelde om het zo te delen zoals ik het nu heb gedeeld.
Ik weet namelijk ook dat ik het op een manier heb gedeeld die 99% van de wereld anders had aangepakt. Daar ben ik me heel bewust van. Dat was ook de vraag die ik me toen de emotie was gaan liggen stelde: Had ik het dan anders aangepakt, nu de emoties zijn gaan liggen en ik mijn lessen heb geleerd? In de weg er naartoe wel, in de manier waarop ik het heb aangepakt. Waarschijnlijk als gevolg daarvan ook wel iets in het bericht. Iets minder open, iets minder gedetailleerd.
Anderzijds kan ik ook zien waarom het is gebeurd zoals het is gebeurd. Op een later moment na het schrijven voelde ik dat deze radicale eerlijkheid, waarin de gevolgen van seksueel misbruik ook een keer echt heel echt en rauw mogen zijn, een keer nodig was. Voor het collectief. Dat er een keer echt gezien en gevoeld mag worden wat seksueel misbruik met iemand doet. Het rauwe ervan. De impact voor het leven die het creëert. Ik voelde ook toen ik het postte dat dit mijn eigen verhaal oversteeg. Dat ik dit ook voor zoveel anderen deed. Al kon ik toen aan dat gevoel nog geen woorden geven.
Dat we niet langer onder onze eigen schaduwen en pijnen gebukt hoeven gaan, maar dat alles er mag zijn. No more hiding, no more playing small. Waarbij ik vooral niet wil zeggen dat dit dé manier is. Totaal niet zelfs. Ieder heeft zijn of haar eigen manier om zoiets verschrikkelijks te verwerken. Daarin is er nooit een goed of fout. Ik bedoel dus ook helemaal niet dat we allemaal radicaal eerlijk en open moeten gaan zijn. Ik geloof er wel in dat we het allemaal op onze eigen manier mogen helen en verwerken. Dit was mijn manier. En het is juist zo mooi als we, binnen in hoeverre dat mogelijk is, daarin oordeelvrij kunnen blijven. Want zoals ik er nu naar kijk: als ik in het delen van mijn manier ook maar één iemand heb kunnen helpen, of het collectief heb kunnen wakker schudden, dan is dat al mijn emotionele waves en de lessen die ik er zelf uit mocht leren waard geweest. Al realiseer ik me dat terwijl ik dit schrijf – het schrijven van dit blog werkt ook heel helend, merk ik aan mezelf -, het alleen al voor mezelf zo helend is geweest dat ik aanvullend op het delen van mijn verhaal en de pijnen die ik mocht gaan helen, de emotionele waves en lessen mocht leren. Dus het is het no matter what waard geweest!
Les 2: Met mijn open hartcentrum dicht bij mezelf kunnen blijven
Dat was ook meteen de tweede les die ik mocht leren. Want wat er vervolgens gebeurde in de manier waarop ik het deelde, was dat ik bij iedere ontvanger van mijn verhaal hun eigen energie en overtuigingen raakte, en als gevolg daarvoor heel veel van die energie en overtuigingen van die ander op mij kreeg geprojecteerd.
Stiekem was dit van binnen ook waar ik het meest bang voor was en het meest onzeker over was toen ik had gedeeld. Dat gevoel was dus direct al een duidelijk signaal. Al kon ik dat in het moment nog niet plaatsen, en voelde ik vooral enorm veel spanning. Later werd mijn gevoel steeds duidelijker: ik heb een belangrijke stap overgeslagen door niet de tijd te hebben genomen om eerst de emotie de tijd te geven om te gaan liggen om helderheid te krijgen, als ook het verhaal eerst met dierbaren te delen. Ik heb het recht vanuit mijn hart meteen geplaatst. En de manier waarop ik het heb gedeeld, daarvan voelde ik dat dit shocking voor velen zou kunnen zijn. Juist omdat het zo echt, rauw, open en eerlijk was. Shockeren was by far niet mijn doel. Ik wist uberhaupt in het begin niet echt wat mijn doel was. Ik voelde alleen heel sterk dat ik dit te doen had. Daarin leefde ik behoorlijk mijn incarnation cross, want die is: ‘Je bent hier om onverwachte gebeurtenissen te beleven met daaruit voortvloeiende ontdekkingen die jij kunt delen.’ Dit was behoorlijk onverwacht! Na een tijdje voelde ik dat mijn doel voor mezelf was dat dit onderdeel van mijn verwerkingsproces was om te schrijven en te delen, om vanuit die plek te kunnen helen. Ik voelde wel dat mijn verhaal een groter doel in zich had, iets overstijgends, maar kon dat in het moment van het delen niet plaatsen.
Maar damn, wat vond ik het SPANNEND! De tweede les die ik namelijk mocht leren was om heel dicht bij mezelf en daarmee mijn eigen energie te blijven. Dat is voor mij een uitdaging met mijn open hartcentrum in mijn Human Design. Het is belangrijk hier geen verwarring te creëren in de termen. Een open centrum betekent dat het centrum niet gedefinieerd is, waarbij er ook geen enkele gate is gedefinieerd (geen enkel getal is omcirkeld). Het is dus letterlijk helemaal open. Dat betekent dat ik daarin super ontvankelijk ben voor mijn omgeving. Mijn hart staat letterlijk altijd wagenwijd open. Er is niets in dat centrum wat ik uit mezelf haal en wat een constante is. Dit wetende, is het voor mij heel belangrijk om me continu af te vragen wat van mij is en wat van de ander.
In deze situatie was dat heel belangrijk. Waar ik van vrijwel iedereen heel veel liefde ontving en ik echt overweldigd was door alle super lieve en mooie reacties, waardoor ik diep geroerd was, bleven net die twee of drie reacties hangen van de manier waarop ik het had geschreven waar wat van werd gevonden. Waar overigens in de rest van de reactie of het gesprek heel veel liefde, respect en begrip aanwezig was. De download die ik toen steeds kreeg was: I am only human after all. Want van alllleeeee liefde die ik ontving, raakte juist dit me het meest en bleef dit me het meest hangen. Ik was hierdoor zondagavond heel emotioneel toen dit gebeurde. Het was daarin zó belangrijk om te kijken: wat is van die ander en wat is van mij? In die vraag had ik meteen door: Aniek, dit raakt je kindpijn.
In mijn emotionele wave voelde ik me op dat moment super kwetsbaar. Het raakte mijn kindpijn van afgewezen voelen van toen ik een jaar als 11-jarig kind intens gepest ben. Op dat moment werd ik onzeker over mezelf door de energie en overtuigingen van anderen die ik rechtstreeks in mijn hart toeliet. Er zat zo’n belangrijke les in. Namelijk dat ik veel meer mag vertrouwen op mezelf en doen wat goed voelt en werkt voor mij. Daar mogen anderen wat van vinden, maar dat mag ik dan vervolgens ook weer loslaten. Dat deed ik nu niet. Ik trok het in mijn wave heel erg aan. Ik was me bewust dat ik dat deed, ik was me ook bewust van die kindpijn die hier werd getriggerd, maar ik kon er even niet voorbij. Ik kon vanuit bewustwording nog niet in het moment voor nieuw gedrag kiezen vanuit conditionering.
Maar toen de emotie dinsdag was gaan liggen, kon ik er zo helder en zuiver naar kijken (weer een bewijs van hoe belangrijk het leven van mijn emotionele autoriteit is), en kon ik uit hun reacties nog aanvullende lessen leren. Ik kon inzien de twee lessen die ik net deelde ineens heel zuiver voelen en zien. Ik hield mezelf een belangrijke spiegel voor. Vanuit die spiegel ontstond er zo’n mooie groei. Ik kon mijn lessen erkennen, mezelf vergeven en ook de ander kon mij vergen. Er kwam zo veel rust, zo veel ruimte, zo veel licht voor terug.
Ik ben heel trots op mezelf dat ik in dit proces zowel het helen ben aangegaan, als ook de lessen en de spiegels die er voor mij in zaten. Het was voor mij ook een hele belangrijke leerles in het leven van mijn design. Once again heeft mij dit weer laten zien hoe ongelofelijk belangrijk het is om je design, en in dit geval specifiek de autoriteit, te leven. Onze autoriteit is ons innerlijk kompas. En als je daaraan voorbij gaat, waar deze blog een goed voorbeeld in is, dan maak je verkeerde beslissingen waar vervolgens lessen in zitten. Want binnen je design werkt het zo dat het Universum je lessen stuurt zo lang jij in de lage frequentie van iets in je design zit. Ik kreeg nu dus een belangrijke les in mijn autoriteit en Solar plexus centrum. Als je die les leert, door bereid te zijn het werk te doen, kun je je verplaatsen naar de hoge frequentie. Dan kan alles naar je toe komen wat voor jou is bedoeld. Dat is wat ik jou ook gun!
Wil jij dieper in Human Design duiken?
1. Doe mee aan mijn gratis Human Design in Business Challenge
Dit is voor ondernemers (to be) die klaar zijn om hun business te gaan runnen op de manier waarvoor ze designed zijn. Stap af van de ‘One-size-fits-all-business-formules’ waarvoor je een stukje ziel moet inleveren en ontdek jouw persoonlijke gebruiksaanwijzing. Krijg inzicht in jouw unieke talenten.
2. Ga mee op Human Design retreat
In 2022 organiseer ik het Human Design in Business retreat. Dit is voor iedereen die 5 dagen omringd wil zijn met gelijkgestemde ondernemers om samen op een diep niveau je design te leren integreren in je business en life.
3. Start direct met From Calling to Career
Dit is een online programma voor soulpreneurs die klaar zijn om hun bedrijf vanuit alignment met hun design te gaan runnen. Het is een once-in-a-lifetime ervaring waarbij je wordt gezien, begeleid en supported door een Projector die al haar kennis en wijsheden met je deelt voor meer ease, flow en overvloed op een manier die werkt voor jou en goed voelt voor jou.
Recente reacties