Onlangs vonden de Olympische spelen in Tokyo plaats. Ik weet niet of jij er naar hebt gekeken? Ik vond het zelf super interessant om iedere avond de samenvatting van die dag te zien en de interviews te horen van de topsporters die dan ondertussen terug in Nederland waren en in de studio aan tafel zaten. Ik las ooit in een zelfontwikkelingsboek dat een super succesvolle ondernemer zelden tv keek, behalve naar topsport. Dit omdat topsporters een enorme succes mindset hebben; anders waren ze nooit op dat niveau gekomen. Ik merkte zelf ook dat ik enorm door ze geïnspireerd raakte. Bijvoorbeeld door hun commitment, doorzettingsvermogen en positieve mindset. In deze blog leg ik je uit dat ook in de topsport wereld het niet gaat over zo veel mogelijk uren maken, maar om bewust te werken én bewust te ontspannen. 

Ik neem je daarvoor mee in de wetenschap om je te laten zien wat er tot op heden allemaal is onderzocht rondom werktijden en genialiteit. De afgelopen decennia is er veel onderzoek gedaan naar de psychologie van genialiteit. De Franse psychiater Édouard Toulouse deed dit onderzoek en onderzocht onder andere de schrijver Emile Zola, de beeldhouwers Auguste Rodin en Jules Dalou, en componist Camille Saint-Saëns en grootste Franse Wiskundige Henry Poincaré. Toulouse merkte op dat de wiskundige Poincaré zich aan een strak werkschema hield. Zijn zwaarste denksessies vonden plaats tussen 10.00 en 12.00 en 17.00 en 19.00. Hij werkte vier uur per dag.

Een ander onderzoek laat soortgelijke resultaten zien. Zelst en Willard Kerr van het Illinois Institute of Technology, die beiden hoogleraar psychologie zijn, onderzochten hun collega’s met betrekking tot hun werkgewoonten en -schema’s en brachten in kaart hoeveel uur faculteitsleden op hun werk doorbrachten. Zij ontdekten dat wetenschappers die vijfendertig uur per week werkten, half zo productief waren als hun collega’s die twintig uur per week werkten. Dat vind ik zelf mega interessant, want dit laat mij en wellicht jou ook echt weer inzien dat het om de kwaliteit gaat en niet om de kwantiteit. Precies waar ik voor sta, hoe ik leef en waar ik in geloof. En wat voor mij als Projector ook absoluut the way to go is. 

Ook een derde onderzoek bevestigt de korte werkdag. Toen het Center for Advanced Study in the Behavioral Sciences in 1954 werd geopend, werd er ontdekt dat de ideale dag van een gastonderzoeker bestond uit alleen in stilte een ochtend te werken van half negen tot twaalf uur in twee sessies van negentig minuten met tweemaal een pauze van vijftien minuten, gevolgd door de lunch en een middag die gevuld was met wandelingen en gesprekken. 

Het patroon van vier uur gefocust werken met af en toe een pauze is niet alleen beperkt tot wetenschappers, schrijvers of andere mensen die al succesvol zijn en de vrijheid hebben hun eigen werkschema te bepalen. William Osler adviseerde toen hij professor aan de School of Medicine van de Johns Hopkins University was en het eerste klinische opleidingsprogramma voor artsen in opleiding ontwikkelde, studenten om ‘vier tot vijf uur per dag’ te werken. Zolang dat maar uren waren die super gefocust waren op het onderwerp dat diende te worden bestudeerd.

Dit vier-uurschema werd in de jaren 1800 en aan het begin van de 20e eeuw ook voor leessessies gevolgd door serieuze studenten aan de universiteiten van Oxford en Cambridge. De academische kalenders van de oude universiteiten bevatten verschillende lange vakanties. Zelfs de ijverigste studenten waren van mening dat als zij eenmaal vrij waren van de afleidingen van het leven aan de universiteit, ze alleen de ochtend maar nodig hadden om ‘een hoeveelheid leeswerk te verrichten die we in Oxford in een half semester moesten afwerken.’ De maatschappij zoals deze nu is, is dat duidelijk onderweg ergens kwijt geraakt.

Dat laat ook het onderzoek van Ericsson zien. Het idee van bewust werken (en parallel daaraan bewust rusten) en de metingen van Ericsson en zijn collega’s van de totale tijd die musici van wereldklasse besteden aan het oefenen, hebben veel aandacht gekregen. Dit onderzoek ligt ten grondslag aan wat je wellicht ooit gehoord hebt dat je 10.000 uur moet oefenen om het hoogste niveau te bereiken, aldus Malcom Gladwell. Zo hebben bijvoorbeeld sporthelden als Epke Zonderland, Kiran Badloe en Femke Bol al allemaal hun 10.000 uur in hun sport geïnvesteerd voordat we van ze hoorden. Dit geldt ook zo voor bijvoorbeeld Bill Gates, Steve Jobs of Oprah Winfrey. 

In zijn onderzoek viel Ericsson ook nog iets anders op. Bewust oefenen of werken is een bewuste activiteit die slechts gedurende een beperkte tijd per dag kan worden volgehouden. Als je te weinig oefent, kun je de top niet halen. Als je te veel oefent, is er de kans dat je geblesseerd raakt of mentaal uitgeput. Om te slagen dienen succesvolle sporters uitputting te voorkomen en het oefenen te beperken tot een hoeveelheid uren waarvan ze op dagelijkse of wekelijkse basis volledig kunnen herstellen.

Wat kunnen wij van deze topsporters, musici, schrijvers, wetenschappers, enz. leren? Hoe halen zij bijvoorbeeld het meeste uit hun oefensessies? Doordat hun oefensessies volgens een duidelijk patroon verlopen. Ze brengen meer uren per week in de studieruimte of op het speelveld door, maar dat doen ze niet door elke oefensessie langer te maken. In plaats daarvan hebben ze frequentere, kortere sessies die elk tachtig tot negentig minuten duren, met pauzes van een halfuur ertussenin. En wat krijg je als je deze oefensessies bij elkaar optelt? Ongeveer vier uur per dag. 

Ongeveer dezelfde hoeveelheid tijd die Darwin elke dag aan zijn werk besteedde (zie mijn vorige blog) en dezelfde uren die ik iedere werkdag besteed. Zelfs ambitieuze jonge studenten op de beste scholen van de wereld die zich voorbereiden op een werkveld waarvan bekend is dat het super competitief is, kunnen niet langer dan vier uur geconcentreerde, serieuze inspanning per dag volhouden

Deze bovengrens, concludeerde Ericsson, wordt niet bepaald door de beschikbare tijd, maar door de beschikbare mentale en fysieke bronnen die beschikbaar voor ons zijn voor inspannende werk- en oefensessies. Deze studenten oefenden niet gewoon even vier uur en hielden het daarna voor gezien. Ze gingen naar lezingen, repetities, deden huiswerk of andere dingen tijdens de rest van de dag. Studenten gaven aan dat het aantal uren dat ze bewust konden oefenen, bepaald werd door hun vermogen om de vereiste aandacht ervoor te houden. 

Dat is de reden waarom het tien jaar duurt voordat je aan de 10.000 uur van Gladwell komt. Als je die mate van geconcentreerd oefenen of werken namelijk vier uur per dag volhoudt, betekent dat in totaal twintig uur per week bij 5 werkdagen, of duizend uur per jaar. Maar Malcom Gladwell zag hierbij iets over het hoofd toen hij het onderzoek van Ericsson las en op basis waarvan hij de conclusie van 10.000 uur trok. Hij richtte zich namelijk enkel op het aantal uren dat uitzonderlijke presteerders oefenen om mastery te bereiken.

Maar dat zegt niets over het feit dat die studenten gemiddeld een uur langer sliepen dan hun minder goede medestudenten, of dat ze dutjes deden en lange pauzes inlasten als momenten van bewust rusten. Daarmee heeft hij het onderzoek van Ericsson niet verkeerd gelezen, maar hij is er gewoon stilzwijgend aan voorbijgegaan. Waarin hij niet de enige is. Iedereen leest namelijk snel over de discussie over slaap en vrije tijd heen en heeft het alleen maar over die 10.000 uur. Een blinde vlek. Want daardoor zijn we gaan geloven dat prestaties op topniveau na 10.000 uur oefenen bereikt kunnen worden. Maar dat is niet juist. Topprestaties komen na 10.000 uur bewust oefenen/werken, 12.500 uur bewust rusten en 30.000 uur slaap. Het is dus EN bewust werken EN bewust rusten EN goed slapen. 

Toppresteerders van het conservatorium sliepen namelijk een uur per dag meer dan de gemiddelde presteerders, bleek uit hetzelfde onderzoek van Ericcson. Ze sliepen niet uit en daarmee niet langer, maar ze kregen meer slaap omdat ze tijdens de dag een dutje deden. Ik doe zelf ook heel vaak dutjes en weet ook dat dit samen met de manier van 4 a 4,5 uur werken per dag heel goed voor mij werkt. Ik vind dat zelf super inspirerend dat het iedere keer uit ieder onderzoek weer blijkt dat dit is hoe we als mens ook het beste functioneren. Niet alleen Projectors, maar alle types. Waarbij ik niet zeg dat iedereen dutjes nodig heeft, maar we wel naar een nieuwe manier van bewust werken en bewust rusten mogen. 

Waarbij we veel mogen leren van de beste studenten uit het onderzoek van Ericcson. De beste studenten volgden namelijk gemiddeld een patroon van ’s ochtends hard en lang studeren, ’s middags een dutje doen en laat in de middag of ’s avonds nog een oefensessie. De onderzoekers vroegen aan de studenten om in te schatten hoeveel tijd ze besteedden aan studeren, oefenen, rusten, enz. en lieten hen vervolgens een week lang een dagboek bijhouden. Toen ze de resultaten van de interviews met die dagboeken vergeleken, viel hun iets merkwaardigs op:

  • De goede violisten onderschatten de hoeveelheid tijd die ze aan vrije tijd activiteiten besteedden: ze schatten in dat ze hier ongeveer 15 uur per week aan besteedden, terwijl ze er in werkelijkheid twee keer zoveel aan besteedden. 
  • De beste violisten, daarentegen, schatten vrij nauwkeurig in hoeveel tijd ze aan vrijetijdsbestedingen spendeerden, namelijk ongeveer vijfentwintig uur. 

Wat is het verschil tussen deze twee groepen?

De beste presteerders wijdden meer energie aan het organiseren van hun tijd, het nadenken over hoe ze hun tijd wilden indelen en het beoordelen van wat ze deden. Met andere woorden: de topstudenten pasten enkele manieren van bewust oefenen toe op de tijd waarin ze niet studeerden of oefenden. Voorbeelden van deze manieren zijn mindfulness, het vermogen om je eigen prestaties waar te nemen, het gevoel dat je tijd kostbaar is en dat je er wijs mee moet omgaan en dus prioriteiten moet leren stellen en ‘nee’ leren zeggen.

Als je effectief wil leren of werken, is rusten net zo belangrijk. 

Rust en intensief werken gaan samen: kortere periodes werken als je op je best bent, in plaats van de hele dag maar half gefocust, bespaart jou niet alleen tijd maar ontwikkelt ook persoonlijkheidskenmerken die laten zien dat je meester over de situatie bent en weet wat je doet. De allerbesten van het conservatorium van Berlijn ontdekten dit voor zichzelf. 

Ze ontdekten de enorme waarde van bewust rusten. Ze hadden al vroeg in de gaten dat rust belangrijk is, dat een deel van ons meest creatieve werk plaatsvindt als we het type rust nemen waarbij onze onbewuste geest door kan blijven werken, en dat je kunt leren hoe je effectiever kunt rusten. 

Maak van bewust rusten de partner van bewust werken. Elk vormt namelijk de helft van een creatief leven. Samen vormen ze een geheel. Ik werk nu al jaren op deze manier en wil niet meer anders. Want als je het simpele rekensommetje maakt, dan werk ik gemiddeld 4,5 uur per dag. Dat doe ik 4 dagen per week, waardoor ik gemiddeld 18 uur per week bewust werk. In die 18 uur run ik mijn bedrijf en doe ik mijn PhD. 

Wil jij dieper in Human Design duiken en van mij als Projector leren hoe je super effectief je business kunt runnen en je leven kunt leiden?

1. Doe mee aan mijn gratis Human Design in Business Challenge

Dit is voor ondernemers (to be) die klaar zijn om hun business te gaan runnen op de manier waarvoor ze designed zijn. Stap af van de ‘One-size-fits-all-business-formules’ waarvoor je een stukje ziel moet inleveren en ontdek jouw persoonlijke gebruiksaanwijzing. Krijg inzicht in jouw unieke talenten.

2. Ga mee op Human Design retreat

In 2022 organiseer ik het Human Design in Business retreat. Dit is voor iedereen die 5 dagen omringd wil zijn met gelijkgestemde ondernemers om samen op een diep niveau je design te leren integreren in je business en life.

3. Start direct met From Calling to Career 

Dit is een online programma voor soulpreneurs die klaar zijn om hun bedrijf vanuit alignment met hun design te gaan runnen. Het is een once-in-a-lifetime ervaring waarbij je wordt gezien, begeleid en supported door een Projector die al haar kennis en wijsheden met je deelt voor meer ease, flow en overvloed op een manier die werkt voor jou en goed voelt voor jou.