Ik weet nog zo goed waar we waren: in Hpa’An. We waren de hele dag op de hotelkamer geweest omdat Arnoud ziek was. We gingen even de deur uit om te lunchen, en na de lunch ging de tijd zo ongelofelijk snel! Ineens was het 18.00 uur en dacht ik: waar is de tijd gebleven? 

Ik had net daarvoor een work-out gedaan en gedoucht, en toen ik na de work-out naar Arnoud keek en hem tegen de gele muur op het bed zag zitten, voelde ik: dit heb ik eerder gezien. Ik had een super sterke deja-vu. Daarna gebeurde er iets bijzonders. Ik dacht allemaal situaties, waarvan ik me later realiseerde dat die niet zijn gebeurd. Ik kan het niet repliceren, anders dan dat ik bijvoorbeeld Stories had bedacht helemaal in mijn hoofd hoe ik die op Insta had gezet, maar later ontdekte ik dat ik die Stories nooit heb geplaatst.

Totdat we in het restaurant waren waar we gingen avondeten hield dit aan. Ik zei ook tegen Arnoud dat er iets heel bijzonders op dat moment gebeurde, waar ik geen woorden aan kon geven. Daar in het restaurant kwam ik er uit en het enige wat ik dacht is: nu ik dit nog een beetje kan verwoorden moet ik dit naar Jennifer (mijn businesscoach) sturen. Zij appte direct terug en gaf aan dat ik voor het eerst buiten mijn lichaam was getreden en dat we morgen zouden bellen.

We belden en dat was heel bijzonder. Jennifer heeft eerder aan mij gevraagd: ‘Ben je hier klaar voor?’. Ik antwoordde altijd voluit ‘ja’, want het voelde alsof ik klaar was om spiritueel verder te ontwaken. Ze vroeg het tot drie keer toe. Ik vroeg waar ik klaar voor moest zijn. Haar antwoord: ‘dat je meer gaat zien en voelen’ dan dat de gemiddelde mens kan. 

De eerste twee keer antwoordde ik ‘ja’, waarin ik het heel bewust aan mijn inner self en het Universum vroeg. De derde keer vroeg ik het nog een keer toen ze het weer zo nadrukkelijk vroeg, en toen voelde ik een ‘nee’. Jennifer had zelf ook die ‘nee’ gevoeld. Ze gaf aan dat ik nog te jong was. Ik heb er even een glimp van mogen opvangen, en ik mag hier iets mee gaan doen wanneer ik er klaar voor ben. Op welk moment dat ook mag gaan zijn.

Nu las ik vorige week het boek ‘Dying to be me’ van Anita Moorjani en stond daarin het volgende beschreven over haar bijna dood ervaring nadat ze in een coma was beland en ze na 4 jaar kanker te hebben was opgegeven: ‘wanneer iemand een glimp opvangt van wat eerder werd geïnterpreteerd als ‘vorige levens’, heeft hij in feite toegang tot parallelle of gelijktijdige existenties, omdat alle tijd tegelijk bestaat. En omdat we allemaal met elkaar verbonden zijn, is het mogelijk om bewustzijnstoestanden te bereiken waarin een glimp van de realiteit van anderen doordringt in ons huidige moment en ons bewustzijn binnenkomt alsof het herinneringen zijn.’ Dat is precies wat ik heb ervaren. Zo bizar om dat voor het eerst in een boek te lezen. 

Het bijzondere was dat ze het concept van reïncarnatie ook helemaal anders is gaan zien. Dit komt vooral omdat het concept van reïncarnatie in zijn conventionele vorm van een progressie van levens, die opeenvolgend achter elkaar lopen, niet werd ondersteund door haar bijna dood ervaring. Ze realiseerde zich dat tijd niet lineair beweegt tenzij we de filter van ons fysieke lichaam en onze mind gebruiken. Als we niet langer beperkt zijn door onze aardse zintuigen, bestaat elk moment tegelijkertijd. Anita is gaan denken dat het concept van reïncarnatie eigenlijk slechts een interpretatie is, een manier voor ons intellect om betekenis te geven aan al het bestaan ​​dat tegelijkertijd gebeurt.

We denken in termen van tijd die verstrijkt, maar in haar bijna dood ervaring voelde het alsof tijd gewoon is, en we gaan er doorheen.

Dit betekent dat niet alleen alle tijdstippen tegelijkertijd bestaan, maar ook dat we in het andere rijk sneller, langzamer of zelfs achteruit en zijwaarts kunnen gaan.

Op het fysieke vlak beperken onze zintuigen ons echter. Onze ogen nemen op wat ze op dit moment zien; onze oren horen op dezelfde manier. De mind kan maar in één moment bestaan, en dan rijgt hij die momenten samen om een ​​lineaire voortgang te vormen. Maar wanneer we uit ons lichaam stappen, doorkruisen we alle tijd en ruimte met bewustzijn, niet met zicht, gehoor, aanraking, smaak of geur. We zijn puur bewustzijn.

Dit is wat Anita ervoer in de bijna-dood-ervaring-staat. Ze was zich ervan bewust dat haar broer in een vliegtuig haar kwam opzoeken en van de gesprekken die de dokters voerden buiten mijn kamer en in de gang. Ze ontdekte veel aspecten van haar toekomstige leven, zoals ze zouden uitpakken, evenals wat er zou gebeuren als ze niet terug zou komen om te leven. Dit toonde haar dat tijd, ruimte en ruimte niet altijd bestaan ​​zoals we ze normaal denken. 

Ik vond dit zo bijzonder. Jennifer – die in verbinding staat met spirit – vertelde mij namelijk op die dag ook over mijn reïncarnatie waar ik nog nooit iets over had gehoord. Ze vertelde dat ze heel sterk door kreeg dat ze Afrika om mij heen ziet. Met dansen en zingen. Dat ik mogelijk een donkere vrouw in mijn vorige leven(s) ben geweest. Bijzonder is dat het eerste wat ik dacht was: ik kan zo ongelofelijk genieten van Afrikaanse muziek. Ik luister dat zelden, maar volksmuziek maakt altijd iets in mij los. Ik heb dat ook bij de Braziliaanse samba of de Ierse volksmuziek.

Ze zei: misschien moet je er een keer naartoe. Dat terwijl Arnoud en ik het die dag voordat dit allemaal gebeurde het over Afrika hadden. Een volger had op mijn ingekleurde tas gezien dat Afrika het enige continent is dat nog vrijwel niet ingekleurd is. Ik heb ondertussen 66 landen bezocht, en op Marokko en Egypte in Noord-Afrika na, heb ik verder nog niets van Afrika gezien.  Zij organiseert reizen naar Afrika en ik mocht altijd aankloppen voor tips. Een maand later zat ik bij mijn moeder in het ziekenhuis tijdens haar chemokuur en kwamen er twee dames haar handen masseren, waarbij een van de twee begon te vertellen dat ze al heel vaak naar Afrika was geweest en daar vrijwilligerswerk samen met haar man gaat doen. Ik kreeg helemaal kippenvel. Afrika begint me te roepen..

Ik ben heel benieuwd: geloof jij in reïncarnatie? En heb je toevallig ook al een keer een glimp opgevangen van jouw vorige levens?